Weemoed en schoonheid gaan hand in hand op 11:11, het album van Carlos Bica waarnaar zijn huidige band vernoemd is. In die zin is zijn muziek vergelijkbaar met de blues, die aan de basis staat van de jazz, maar ook met fado, de Portugese volksmuziek. Na jarenlange samenwerkingen met grootheden uit de Europese en Amerikaanse jazz, koos Bica nu voor spelers uit de nieuwe jazzgeneratie van zijn geboorteland Portugal.

Carlos Bica is van grote betekenis voor de Portugese muziek. Als contrabassist is hij actief in zowel de populaire Portugese fadomuziek als in de voorhoede van de Europese jazz. Zijn debuutalbum Azul uit 1996 wordt nog altijd beschouwd als het beste Portugese jazzalbum aller tijden. Hij werkte met vele grootheden uit de internationale jazz, onder wie Ray Anderson en Jim Black, en met beroemde vocalisten als Cristina Branco en Maria João.

José Soares altsax, Gonçalo Neto gitaar/banjo, Eduardo Cardinho vibrafoon, Carlos Bica contrabas

José Soares altsax, Gonçalo Neto gitaar/banjo, Eduardo Cardinho vibrafoon, Carlos Bica contrabas