Rosario ‘La Tremendita’ – De Krijger – heeft haar naam mee. De zangeres met haar zacht rauwe stemgeluid staat haar mannetje in de flamencowereld. Geboren in de zigeunerwijk Triana, Sevilla en getogen door haar overgrootmoeder en vader in de ‘cante jondo’, weet La Tremendita waar en hoe ze de oude zang net dát kneepje moet geven, zodat ze pijn doet. El pellizco, het geheime wapen van elke goede zanger, is haar natuurlijk gegeven. Flamencodansvernieuwers als Belén Maya, Andrés Marín en Rocío Molina weten haar dan ook te vinden. Met hen toerde ze jarenlang langs de internationale podia.
Met Delirium Tremens, haar derde solo-album, ontpopt la Tremendita zich verrassend als een eigentijdse singer-songwriter. Voor de teksten putte ze inspiratie uit de gedichten van Anne Sexton en begeleidt zichzelf op (bas)gitaar. Het album is haar muzikale antwoord op een persoonlijke crisis waar ze ‘bevrijd uit kwam’.
‘Meer flamenco dan Rosario La Tremendita is onmogelijk. Wanneer ze een bulería van haar overgrootmoeder La Pescaera zingt, kun je niet om haar heen. En wanneer ze die zonder gitaar zingt is ze huiveringwekkend. Met haar ‘cante puro’ betovert ze als in een lichtflits en lijkt ze de tijd even stop te zetten. La Tremendita doet de ziel beven en roert in de diepste geheimen van de ziel’ (Le Monde).
Rosario La Tremendita zang/gitaar, Pablo Martin Jones percussie, Juanfe Pérez basgitaar